23 marca przypada Światowy Dzień Lasu, słońce zachodzi wówczas o godzinie 18ej, a temperatura powietrza wieszczy koniec zimy. Wtedy to wraz z grupą zaproszonych do projektu artystów, planujemy wniknąć w strukturę lasu tworząc instalacje będące autorskim komentarzem dotyczącym relacji łączących człowieka ze światem przyrody.
    Z jednej strony chcemy podkreślić niezaprzeczalny fakt przynależności ciała ludzkiego, po brzegi wypełnionego analogiami do zewnętrznego świata przyrody. Z drugiej zaś spróbujemy zatrzeć granice budujące hierarchie pomiędzy światami ludzi, zwierząt i roślin. Formy będące „ ramami” instalacji inspirowane prowincjonalną architekturą sakralną, wytyczą szlak nocnej podróży przez las. Celowe podobieństwo obiektów do przydrożnych kapliczek, ma na celu uwydatnienie sfery sacrum w ciepłym, kameralnym, wyzbytym patosu wcieleniu.
     Jednym z wątków projektu „Opowieści niesamowite”, jest inne spojrzenie na zagadnienie ekologii. Postaramy się bez demagogicznego tonu, bez zbędnej narracji, wywołać poczucie związku odbiorcy z przestrzenią lasu. Broniąc tezy, że „natura objawia nam w rzeczach zwykłych, parabole rzeczy głębokich”, postaramy się stworzyć możliwość intuicyjnego dopasowania się do przestrzeni przyrody w kontekście wydarzenia artystycznego.